Μακάρι να είναι τελείως λάθος αυτά που λέω για τον Σαμαρά, διότι, βάσει επετηρίδας τουλάχιστον, σύντομα θα είναι Πρωθυπουργός. Μακάρι, ξαναλέω, να είναι λάθος! Φοβάμαι, όμως, ότι δεν είναι.
Όπως φυσικά ισχύει για κάθε άνθρωπο, ούτε το ιστορικό των προγόνων του, ούτε η εθνική καταγωγή του αποτελούν εγγυήσεις για το τι θα κάνει ο ίδιος. Το ότι ο Σαμαράς δε θέλει να συνεργαστεί με τους “μνημονευτές” που λες είναι φυσιολογικό, εάν επιθυμεί την εξουσία μόνος του.
Ουσιαστικά, αυτό που επιδιώκουν οι πάτρωνες του Παπανδρέου είναι να εφαρμοστεί το Μνημόνιο, στο οποίο βασίζονται όλες οι εθνικές παραχωρήσεις. Ο Σαμαράς έχει ήδη δεσμευτεί περί αυτού, δηλώνοντας ότι “θα σεβαστεί τις δεσμεύσεις της χώρας”. Πολύ απλά, λοιπόν, ο Γ. Παπανδρέου θα μας δεσμεύσει όσο μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία και μετά ο Α. Σαμαράς θα εφαρμόσει ό,τι από τα συμπεφωνημένα δεν έχει προλάβει να κάνει ο νυν Πρωθυπουργός, με τη δικαιολογία μάλιστα ότι αποτελεούν “δεσμεύσεις της χώρας”.
Τα ρητορικά σχήματα, οι δημόσιες αντεγκλίσεις και οι όποιες πολιτικές διαφωνίες εκφράζονται μεταξύ των κομμάτων και των αρχηγών τους, μπορεί, κατά περίπτωση, να είναι και 101% αληθινά (πράγμα για το οποίο συνήθως έχω αμφιβολίες). Η ουσία, όμως, όσον αφορά στο μέλλον της χώρας, είναι η εφαρμογή του Μνημονίου και δυστυχώς ο Σαμαράς έχει δεσμευτεί ότι θα τη συνεχίσει.
Βεβαίως, λέει ότι θα τη συνεχίσει ακολουθώντας, υποτίθεται, πολιτική που θα μας βγάλει νωρίτερα από το Μνημόνιο. Όμως, όσο εφαρμόζουμε το Μνημόνιο, κατά γενική ομολογία δεν υπάρχει περίπτωση εξόδου από αυτό ούτε εντός δεκαετίας και ό,τι είναι να μας πάρουν στα εθνικά θέματα θα αποπειραθούν να το πάρουν λίαν συντόμως.
Με άλλα λόγια, αν ήμουν ένας από τα “αόρατα” αφεντικά του Παπανδρέου, με όσα υπόσχεται σήμερα η Νέα Δημοκρατία δε θα ανησυχούσα καθόλου για τα συμφέροντά μου.
Μόνη μας ελπίδα είναι ο απρόβλεπτος παράγων που ακούει στο όνομα “Έλληνας”. Δεν αντιλαμβάνομαι πού και πώς θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί ο παράγων αυτός, αφού δεν φαίνεται σήμερα να υπάρχει ιστορικά μεγάλος ηγέτης, ικανός να βγάλει τη χώρα από το τέλμα, αλλά συνεχίζω να ελπίζω.
Εν τω μεταξύ, η αποπομπή του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία, είναι μια καλή αρχή και μάλιστα επείγουσας, πλέον, προτεραιότητας.