Ἀστιλλαΐς,
τὸ περιπαιχτικὸ μὲ ἔβαλε σὲ σκέψεις.
Ὅταν ἤμουν 10 ἑτῶν μιὰ ἐξ ἀγχιστείας θειὰ,μοῦ ἔφιαχνε(στὴν Κορινθία)μὲ τὰ χέρια της ζυμαρικὰ νὰ τρώω.
Τὰ ἀγαπούσα πολύ καὶ εἶχα φάει ἐκεῖνο τὸ καλοκαίρι,τοῦ σκασμοῦ.
Ὅταν ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ γυρίσω στὸ σχολεῖο,μὲ φὶλησε καὶ μοῦ εἶπε:μοῦ χρωστᾶς καὶ μιὰ μπούρδα ἀλεύρι γιὰ τὰ τόσα λαζανάκια ποὺ ἔφαγες.
Ἔτσι ἔμαθα τὴν μπούρδα καὶ τὰ λαζανάκια της ποτὲ δὲν τὰ ξέχασα.
↧
Σχόλιο στο Να τον χαίρονται τον Καμίνη, να τους χαίρεται και αυτός.. από Κόριννα
↧