Ολόσωστος Νικήτα,
όταν το αμύνεσθαι περί πάτρις
γίνεται περί πάρτης ούτε πάρτυ υπάρχει ούτε περί
ή μάλλον περί υπάρχει και ακολουθείται από το σφίξη
άρα η περίσφιξη είναι γεγονός
και έτσι έναν έναν και μόνον του τον τρώει η μαρμάγκα
και η ελπίς δια το καλλίτερον αύριο
ελπίδα ταϊσμένη μέχρι να βγεί η ψυχή του κάθε ελπιδιάρη
Και εγώ λέω”το τάξιμο δεν χαλάει το δώσιμο χαλάει”
Τάξε ελπίδα στον χαμένο και θα πάρεις έναν ολότελα χαμένο
(και ελπιδοχαμένο να το πείς, μέσα είσαι)
