Ο Σαμαράς προορίζεται για Πρωθυπουργός από το ίδιο σύστημα που έχει αναδείξει τον Γιωργάκη, ένα σύστημα του οποίου προφανώς δεν έκανε όλα τα χατήρια ο (αποτυχημένος) Καραμανλής, με αποτέλεσμα την εκπαραθύρωσή του.
Όποιος, λοιπόν, περιμένει εθνοσωτήριες λύσεις από τον Σαμαρά, είναι τουλάχιστον ρομαντικός (τόσο, όσο αν τις περίμενε από τη Ντόρα!).
Κατά τα λοιπά, αυτή η προσπάθεια να διαχωρίσουν την πολιτική Καραμανλή από την πολιτική Αλογοσκούφη δημιουργεί ερωτήματα για το επίπεδο σκέψης των ανθρώπων που την εμπνεύστηκαν (αν δεν είναι απλώς τυχαία εξέλιξη που προήλθε από τις αρχικές δηλώσεις Μιχελάκη, ή απλή προσπάθεια κατευνασμού του Καραμανλή μετά την πρόσφατη αρθρογραφία Αλογοσκούφη).
Είναι μια προσπάθεια το ίδιο αστεία με τα παραπολιτικά που πέρναγε η πλευρά Καραμανλή μετά την πρόσφατη συνέντευξη Αλογοσκούφη στο Βήμα, ότι δήθεν ο Καραμανλής του έλεγε να πάρει μέτρα και ο Αλογοσκούφης δεν έπαιρνε(!!!). Και το ίδιο αστεία με την προσπάθεια να μας πείσουν ότι, για τα 120 δις φέσι επί Καραμανλή ευθύνονται μόνο οι τόκοι και οι προαποφασισμένες δαπάνες από την εποχή ΠΑΣΟΚ, ενώ αυτοί απλώς καθόντουσαν και κοιτάζανε το χρέος να ανεβαίνει, σε μια θωρακισμένη(!) οικονομία.
Οι άνθρωποι απλώς δεν καταλαβαίνουν ότι, ανεξαρτήτως από το πόσο κουτόχορτο συνεχίζει να τρώει ο κόσμος (ίσως λιγότερο από το παρελθόν, αλλά πιθανώς ακόμα αρκετό), δεν έχει καμμία σημασία το τι λένε.
Όπως δεν έχει καμμία σημασία να κάνουμε κριτική στην παιδιάστικη επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ και στο απίθανο σαμαρικό επιτελείο, διότι απλά ο Σαμαράς είναι προγραμματισμένος για Πρωθυπουργός και έτσι οι πέριξ του μπορεί να λένε και να κάνουν ό,τι θέλουν.
Ουαί της Ελλάδος!