Φίλε Δύσπιστε,
δεν μπορώ άλλο πια να μετράω τις ελευθερίες μου μέσα από τα φράγματα που μου έχουν στήσει. Φράγματα τα οποία βλέπω με τον καιρό να πληθαίνουν και να υψώνονται..
δεν μπορώ να έχω τον φόβο ως σύμβουλό μου..
δεν μπορώ να κάνω πως δεν βλέπω αυτά που γίνονται γύρω μου..
δεν μπορώ να βλέπω την Πατρίδα να ματώνει..
δεν μπορώ να απορρίπτω τη λογική μου..
δεν μπορώ να δικαιολογώ συνέχεια τα αδικαιολόγητα..
δεν μπορώ να σκοτώσω αυτό που μου λέει ο πολίτης μέσα μου..
Όταν σκοτώσω τον πολίτη μέσα μου, σκοτώνω και την Δημοκρατία.
Εγώ είμαι πολίτης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΛΛΑΣΟΜΑΙ ΣΕ ΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ. Θα αξιολογήσω, ναι, θα προβληματιστώ, ναι, αλλά πάντα θα ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΙ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΗΣ. Δεν θα απωλέσσω για κανέναν αυτήν μου την ιδιότητα.
Άλλος ο χορός των πολιτικών και άλλος ο δικός μας. Έχουν προσπαθήσει ποτέ να χορέψουν με μας; Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής για αυτόν τον λόγο τους εκλέγουμε.
Ποιοι συντηρούν τα μαγαζιά όλων των κομμάτων φίλε Δύσπιστε; Είναι δυνατόν να πιστέψω ότι ο κ Σαμαράς θα καταφέρει (ακόμα και αν θέλει) να τα αλλάξει όλα τώρα που το μαχαίρι ακουμπάει το λαιμό της Ελλάδος και με τους νταβατζήδες του κόμματος και του ΔΝΤ από πίσω του;
Πρέπει δηλαδή να στάξει αίμα απ΄το μαχαίρι στο λαιμό για να καταλάβω ότι ήρθε η ώρα να απαιτήσω;
Η μουγκαμάρα της ΝΔ γενικά εμένα μόνο ένα πράγμα μου λέει, δυστυχώς. Ότι παρέδωσαν την εξουσία και ότι οι εντολές για να την ξανα παραλάβουν δεν έχουν έρθει ακόμα. Δίκιο έχει ο Peter που λέει ότι η στάση της μας βάζει θηλειά στο λαιμό.