Νικολέτα, οι νεοδημοκράτες έχουμε και διαφορετικές απόψεις από αυτές που περιγράφεις. Ότι τσάμπα γράφω, πάντως, είναι γεγονός. Δεν περιμένω ότι θα αλλάξω τη γνώμη κάποιου. 
Μ.Ε., ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι απολύτως τη διάκριση μεταξύ Μνημονίου και Δανειακής Σύμβασης. Έγραψα, άλλωστε, για το Μνημόνιο.
Επί της ουσίας: Είναι αδύνατον να περάσει επικοινωνιακά το μήνυμα “αυτό το ψηφίσαμε, αυτό όχι, αυτό ίσως, το άλλο θα δούμε”. Γι’ αυτό και η ΝΔ εμφανίζεται πλήρως αρνητική στο Μνημόνιο (ενώ δεν ήταν και δεν είναι), αφήνοντας να εννοηθεί (νεφελωδώς) ότι θα το πολεμήσει όπως μπορεί.
Αφού υπενθυμίσω ότι η προσφυγή στο ΣΤΕ δεν ήταν από τη ΝΔ (που μια χαρά αποδέχεται τη συνταγματικότητα του Μνημονίου, ως είπαμε), παρακαλώ να θυμηθούμε επίσης τους δρακόντεια δεσμευτικούς όρους που έχουμε υπογράψει (υπεράνω συντάγματος και εθνικής κυριαρχίας), επί των οποίων ουσιαστικά βασίζεται και η προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Μα άλλα λόγια, έχουμε πάρει ήδη μερικές δεκάδες δις Ευρώ και, μέχρι να γίνει Πρωθυπουργός ο Σαμαράς, θα έχουμε πάρει όλα σχεδόν τα 110. Έχει καμιά αξία να βγάλουμε άκυρη ή αντισυνταγματική τη Δανειακή Σύμβαση; “Βεβαίως”, θα μας πουν, “επιστρέψτε τα χρήματα και κανένα πρόβλημα”. Οπότε;
Η αλήθεια είναι ότι καμμία ουσιαστική αντίδραση δεν έχει η ΝΔ επί του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, αλλιώς θα είχε δεσμευτεί για την κατάργησή της, αντί να δηλώνει ο Σαμαράς ότι “θα σεβαστούμε τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας”.
Η καταγγελία της σύμβασης δε χρειάζεται τεκμήρια αντισυνταγματικότητας. Μια πολιτική απόφαση φτάνει.
Όσο για την επαναδιαπραγμάτευση, τα είπαμε. Ό,τι και να ζητάμε εμείς, πρέπει να το δεχτούν οι δανειστές μας. Δεν αποκλείω να υπάρξουν μικρές παραχωρήσεις, γιατί, με τέτοια λεόντεια σύμβαση υπέρ τους, μπορούν να γίνουν μεγαλόψυχοι 3-4 φορές ακόμα (ήδη 2 φορές το έχει κάνει ο Γιωργάκης). Το ξεπούλημα, όμως, κοινή συναινέσει Γιωργάκη και Αντωνάκη δεν φαίνεται να το γλιτώνουμε.