Μαχητή, έτσι όπως τα λες είναι. Ολοι βάλθηκαν να μας “συνετίσουν” για γεωπολιτικούς λόγους.
Προσπαθούν, μια χούφτα κακομαθημένοι πλούσιοι, που δεν ξέρουν να κάνουν άλλο από το να παίζουν στα χρηματιστήρια, όπως εμείς παίζουμε στο Προπο, να διαφεντέψουν τη μοίρα ολόκληρου του πλανήτη, για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση των παιχνιδιών τους.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν ξέρουν την ομορφιά της Ανατολής του ήλιου, τη χαρά της προσφοράς, τη μυρωδιά της πασχαλιάς ή του γαρύφαλου, την ιεροτελεστία του Ερωτα.
Μονάχα να “παίζουν” ξέρουν και νιώθουν Αρχοντες του Σύμπαντος.
Το κακό είναι ότι το ΚΚΕ έχει κι αυτό “αρνηθεί” κάποιες χαρές της ζωής, στο όνομα της λαϊκής εξουσίας.
Μακάρι να “ξεχνούσαν” προς στιγμήν τους “ταξικούς” εχθρούς, να βάζανε πρώτα την Πατρίδα και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, σημερινών κι αυτών που θάρθουν.
Εχουν διαμορφωθεί έτσι, όμως, μέσα από 80 τόσα χρόνια αγώνων άλλοτε ιερών κι άλλοτε διχαστικών, δυστυχώς, που δεν έχουν καν τη δυνατότητα να διαβλέψουν τα ωφέλη, γενικώτερα, από μιά συστράτευση, όπως την ονειρεύεσαι.
Μανώλη Αρκά, σίγουρα φταίει η ειδική κατάσταση σε τούτο τον τόπο, η ανεξαρτησία μας, η λεβεντιά μας σα λαού -λέξη που μήτε να τη μεταφράσουν μπορούν οι ξένοι, στη γλώσσα τους- το ότι μέχρι τώρα δε σκύψαμε κεφάλι, με μια λέξη η Δημοκρατία.
Φταίει και η θέση μας στη Μεσόγειο και, μεταξύ πολλών άλλων, η ευπιστία μερικών από μας με τη φιλαργυρία κ’αποιων άλλων, που σαν επακόλουθο είχαν την ανάδειξη ακατάλληλων, γελοίων, ανίκανων και αδίστακτων “πολιτικών” σαν τη φάρα που μας ταλαιπωρεί σήμερα.
Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε γι΄άλλη μια φορά.
Αρκεί να μην το βάζουμε κάτω.Σαν και σένα και πολλά αδέρφια μας εδώ.
Ως τότε, να μην ξεχνάμε τις καθημερινές μικροχαρές της ζωής και να βάζουμε ανελλιπώς ένα τόσο δα λιθαράκι, οποιοδήποτε, στο οχυρό
που στήνουμε σαν Ελληνες πατριώτες με το μυαλό και την καρδιά μας για να σκάσουν πάνω του και να διαλυθούν τα σχέδια των ηλιθίων που επιβουλεύονται τον υπέροχο τόπο μας.
Λιθαράκι είναι και τα τραγούδια που βάζετε, κάποιοι καλοί φίλοι εδώ, σαν το δικό σου πιο πάνω με τη Φρανσουάζ Αρντύ “κάνε μου χώρο”.
Καλημέρες σ΄όλους, μ΄ ένα πλατύ χαμόγελο.
Θαρθούνε καλύτερες μέρες, να μην αμφιβάλει κανείς, τραγούδησε ο Κηλαϊδόνης.