Σχόλιο στο H καθ’ ημάς αιμορροούσα από δύσπιστος

Δοτά όνειρα! Πόσο δίκιο εχεις, φίλτατε. Μόνο που ο παππούς, παλιότερα, όταν αυγάτισε η συνταξούλα του και μπόρεσε να πάρει ακριβούτσικο παιχνίδι στο εγγόνι ούτε που του πέρασε από το μυαλό πόσο δοτη ήταν η ευτυχία του.
Ξένοιαστος, συνέχισε για κάποια χρόνια να λογαριάζει τι θα βάλει στην άκρη, να βρει το σπλάχνο των σπλάχνων του κάτι από τον παππού.
Κι ύστερα, ήρθαν οι μνημονιακοί. Τούκοψαν το παραπάνω μειωσαν κι αυτό πούμεινε. Αύξησαν και τα φάρμακα, μείωσαν τη λίστα χορηγούμενων φαρμάκων από τα ταμεία, ακρίβηναν τη ζωή, πετσόκοψαν τον μισθό του γιού του, έμεινε άνεργη η νύφη.
Απόγνωση. Οι δανεικές ευτυχίες δεν διαρκούν.
Την ίδια ώρα οι υπουργοί πετάνε εδώ και κει το δανεισμένο δημόσιο χρήμα, αγοράζουν καινούρια αυτοκίνητα, σπίτια στα βόρεια προάστεια, εισπράττουν μίζες από τα συνεργεία απασχόλησης λαθρο, διορίζουν αγράμματους “δικούς τους” με ανεκτό μισθό, φροντίζουν για τη διασκέδαση των ψηφοφόρων τους.
Ανεση; Χλιδή χυδαία.
Η Ελλάδα του σήμερα, των δύο “κόσμων”, η άδικη κι απάνθρωπη.
Θα τη γκρεμίσουμε την αδικία, φίλε. Σίγουρα.