Ρωγμές στό μηδέν
Ακούς που ψιθυρίζω τ’ όνομά σου αδελφέ;
Είμαι εδώ δίπλα από σένα καί υπομένω
σφυρίζοντας εκείνο τό τραγούδι
που πλαταίνει τούς ουρανούς.
Ακούς τά σήματα της καρδιάς μου αδελφέ;
Είμαι δίπλα στό στενό τό δεσμωτήριο
καί νοιώθω πιό βαριές τίς αλυσίδες σου.
Ξεστήθωτη βογκά η Ελλάδα καί θρηνεί
πίσω απ’ τούς τοίχους των κελιών μας.
Μουγκρίζει λαβωμένη καί διψά αδελφέ
κι εμείς γλύφουμε τίς πληγές σάν τά σκυλιά
τρίζοντας τά δόντια μας στούς ληστές
καί τούς δολοφόνους.
Ήρθε η ώρα αδελφέ μου. Ήρθε η ώρα, τ’ ακούς;
Εμπρός νά γκρεμίσουμε τά φράγματα καί τούς στρατώνες,
νά δρασκελίσουμε τό χρόνο καί τά ναρκοπέδια
καί ν’ ανταμώσουμε στης λευτεριάς μας τά σύνορα
εκεί, στά μνήματα των ηρώων μας που προσμένουν
τό τρανό τό δικό μας τό σύνθημα, « ΕΓΕΡΘΗΤΙ ».
Οδυσσέας Τηλιγάδας
Από την ποιητική μου συλλογή”ΧΩΡΙΣ ΑΥΡΙΟ”